Het avontuur van Bram bij de dolfijnen

Na een goede vlucht zijn we op Curaçao aangekomen. Alles zat gelukkig mee. Het vliegtuig landde een uur eerder dan verwacht en ook de taxi om ons naar de huurauto te brengen stond al voor ons klaar. Daar werd alle bagage overgezet in onze huurauto toen bleek dat deze toch wel wat aan de krappe kant was (of we te veel bagage bij ons hadden). Met wat passen en meten in de brandende zon lukte het uiteindelijk toch om alles in de auto een plek te geven. We konden op weg naar ons appartement. Het appartement is mooi, het uitzicht is echt fantastisch. Bram heeft meteen zijn draai te pakken, hij geniet van het mooie weer en heeft volop praatjes.

Bram heeft iedere dag van 10:30 tot 12:30 uur therapie. Zijn team bestaat uit de fysiotherapeutes Merel en Bibi, dolfijn Chabelita, dolfijntrainster Yvette en Martine de stagiaire. Therapeut Sebastiaan kijkt ook af en toe mee want we hebben een specifieke hulpvraag. Doordat Bram het afgelopen jaar flink gegroeid is heeft hij een behoorlijke scoliose gekregen (vergroeiing van zijn rug). Om een eventuele operatie uit te stellen zullen zijn rugspieren tijdens de therapie extra getraind worden. Ze zijn daarom meteen goed van start gegaan door Bram fysiek uit te dagen. Binnen wordt er tijdens de fysiotherapie gewerkt aan het versterken en verlengen van de spieren aan de zijkant van zijn rug. In het water wordt dit ook gedaan.

Bram en Chabelita zijn een leuk duo samen. Tijdens de watertijd kletsen ze er samen vrolijk op los. Bram geniet van de watertijd en vindt het heerlijk om samen met Merel en Chabelita het water door te gaan. Vanaf de zijkant kunnen we de watertijd van Bram goed volgen. Ook horen we hem vrolijke geluiden maken dus dat zit wel goed.
Chabelita heeft soms meer zin om met Samì (babydolfijn van 1 jaar) te spelen dan te werken. Daardoor heeft Bram met 5 verschillende dolfijnen gezwommen. Er was wat commotie daardoor en Bram moest de hele lagun door, om steeds met een andere dolfijn te zwemmen. Dit vond hij erg leuk en zoals we van hem gewend zijn kon hij erg lachen om alles wat “mis” liep die therapiesessie.
Eén keer per week mochten we ook dichtbij vanaf het dok naar de therapie kijken. We zagen dan een ontspannen Bram die erg alert aan het ervaren was.

Therapiedag 7 was een hele bijzondere. Na eindelijk een nacht te hebben doorgeslapen tot maar liefst 6:45 uur, in plaats van de gebruikelijke 02:00 uur, kon dit niet anders dan een hele goede dag worden voor Bram. Tijdens de therapie binnen mochten Mark en ik meekijken met Merel en Sebastiaan. Samen hebben ze onder andere een oefening op de grote bal voorgedaan om zijn rugspieren te versterken. Daarna mocht hij even kroelen met Merel en verscheen er een lach op het gezicht van Bram. Bram kwam slapend naar buiten, maar na wat bemoedigende woorden van zijn moeder ging hij wakker en vrolijk richting Chabelita. Eenmaal in het water was Bram weer helemaal in zijn element. We hoorde en zagen een lachende Bram door het water gaan. Op een gegeven moment kreeg hij flink de slappe lach die aan de andere kant van de lagun te horen was. Ook wanneer Chabelita luid van zich liet horen hoorden we Bram harde geluiden maken. Het was vandaag een extra feest om naar de therapie te kijken!

Aan al het goede komt een eind…. Bram heeft het boven verwachting goed gedaan. Hij heeft genoten van de therapie, het warme weer en natuurlijk de dagen als beachboy op het strand. We hebben hem tijdens de therapieweken zien groeien tot een grote, stoere vent die hard kan werken en tegelijkertijd plezier kan hebben. De watertijd met de dolfijn was elke keer een beloning voor zijn harde werken binnen tijdens de fysiotherapie. Want hard werken, moest hij. Zware oefeningen om zijn rugspieren op te rekken en sterker te maken, maar zodra hij in het water bij de dolfijnen lag verscheen er een dankbare en vaak ook ondeugende lach op zijn gezicht.

Tijdens de laatste therapieweek zagen we “een opening” bij Bram op het gebied van communicatie. In het verslag dat we ontvangen na de therapie verslag stond onder andere onderstaande beschrijving:

Om de communicatie te verbeteren hebben we tijdens de therapie geoefend met het communiceren via Brams stem en het maken van keuzes. Als we Bram iets vroegen kon hij de eerste dagen kiezen met zijn stem, bijvoorbeeld, “ Als je met de beer wil spelen moet je een geluid maken met je stem”. Hier reageerde Bram adequaat op en zetten zijn stem goed in. Bram kon, vooral in een prikkelarme ruimte, duidelijk keuzes maken doormiddel van zijn stem.

Dit was voor ons een zeer onverwachte, maar zeer welkome ontwikkeling. We zijn al langere tijd op zoek naar een manier waarop Bram een keuze kan aangeven. We zaten er dichtbij, maar zo concreet was het tot nu toe nog niet.

Nu we weer terug in Nederland zijn zien we deze ontwikkeling nog steeds. Wat een feest is het voor Bram en ons dat hij nu een keuze kan maken en aangeven wat hij wel of juist niet wil. We zijn ontzettend blij met deze grote stap binnen zijn communicatie. We gingen zo voor zijn fysieke vooruitgang dat we er helemaal niet bij stil hadden gestaan dat hij ook op het gebied van communicatie vooruitgang zou laten zien. We zijn erg trots op Bram dat hij fysiek sterker is geworden, meer uithoudingsvermogen heeft gekregen en natuurlijk dat hij nu “ja en nee” kan aangeven. De resultaten van de dolfijnondersteunende therapie overtreft al onze verwachtingen. We zijn Kids Unlimited ontzettend dankbaar voor hun steun en het mogelijk maken van de therapie!

Vriendelijke groetjes, ook namens Bram en zijn vader Mark,
Marjon de Vries (moeder van Bram)

December 2016