Dolfijn therapie Coco
We zijn weer terug uit Curacao!
November 2020
Dolfijn ondersteunende therapie
Een paar dagen voor aanvang van de dolfijn ondersteunende therapie is onze dochter Coco aangekomen. Ze vloog samen met haar papa en zijn gezin. De dagen voordat de therapie begon hadden ze de tijd om even te acclimatiseren en weer wat energie te krijgen na de lange vlucht. Want zeker zo’n lange vlucht en een andere klimaat zorgen voor Coco voor onrust.
Duidelijke doelen
Op maandagochtend werden we om 10 uur opgewacht door de ergotherapeut Lindsay en de fysiotherapeut Danny. We kregen uitleg over de therapie en hebben met z’n allen de doelen voor Coco besproken. De doelen waren; betere keuzes maken door middel van keuze kaarten (Ja/Nee/Nog een keer/iets anders) en wat meer rust creëren in haar drukke lichaam. Coco werd door Danny meegenomen naar de kamer om wat oefeningen te doen, zo konden we nog even zonder Coco erbij praten. Nadat ze de oefeningen hadden gedaan, kwam Coco samen met Danny en Lindsay aanrijden/aangelopen. Ze had haar wetsuit aan en klaar om het water in te gaan!
Speciaal getrainde dolfijnen
Op dag 1 mocht Coco zwemmen met Nubia. Ze was eigenlijk meteen heel relaxt en kon zelfs op sommige momenten echt ontspannen. We zagen af en toe een kleine lach op haar gezicht. De volgende dag werd haar starttijd gewijzigd naar de middag. Doordat de tijd werd gewijzigd, kreeg Coco ook een andere dolfijn, Chabelita. Hier moest zij erg aan wennen. Naarmate de dagen voorbij gingen werd Coco steeds rustiger in het water en begon ze steeds vaker te lachen. Ze zwom rondjes met de dolfijn, met behulp van de ergotherapeut liet ze Chabelita geluiden maken, een dansje doen en speelden ze samen met een bal.
Echt genieten
Ze accepteerde het dat Chabelita haar voortduwde in het water (door met de neus tegen haar voeten te drukken) en steeds vaker hoorde je haar hardop lachen. Dit was zo mooi om te zien!
Na de zwemsessie kreeg ze vaak nog een diepe druk massage om wat rust en meer focus te creëren en ging Lindsay haar wang masseren. Doordat Coco de hele dag met haar tanden knarst en continu aan het “kauwen” is, staan haar wangspieren extreem onder spanning. Dit werd lekker los gemaakt zodat ze wat meer rust in haar mond krijgt en een beter besef dat de mond bij haar hoort. Ze leek ervan te genieten!
Lach op haar gezicht
Al met al waren het twee fantastische weken. Van de therapie genoot ze steeds meer, af en toe hoorde wij een keiharde schaterlach vanuit het water. Na de therapie was ze vaak doodmoe, maar lag ze met een lach op haar gezicht te rusten. We hebben fantastische weken gehad en dromen er van dit nogmaals te mogen mee maken.
Wat een prachtige beleving en wat zijn we dankbaar dat we dit hebben mogen mee maken met steun van Stichting Kids Unlimited!
